DITJES EN DATJES


Deze editie helaas geen 'Plezier met Dieren' of recensies van een recent toneelstuk of expositie maar wel heel veel om bij binnen te zitten, knapperend haardvuur, kerstboom lichtjes aan en de kalkoen in de oven....Was vorig jaar kerstballen breien, de truien van Sarah Lund of Mart Smeets nog een rage, dit jaar is de wollen trui helemaal terug in het modebeeld, het internet loopt over van de ugly sweaters. Wij hebben er ons ook even over gebogen en een site gevonden met louter retro wintersport beeld.


Geregeld bereikt de redactie van MACHAZINE signalen van lezeressen die menen dat de items die we aansnijden vrouwonvriendelijk zouden zijn. MACHAZINE zou teveel op een louter mannelijke doelgroep gericht zijn. Zo nu en dan krijgen we het verwijt een elitair, archaïsch of zelfs seksistisch redactiebeleid te voeren. Welnu, ja dat is ook zo!

Op MACHAZINE geen breipatronen maar mocht u nog meer fijne beelden van pin-up's in een gebreide trui weten te vinden houden we ons warm aanbevolen.



Behalve op facebook voor sweaterparty's in de Vagebond kunt u ook terecht op Ugly Sweater en volgens het AD is 14 december zelfs uitgeroepen tot wintertruidag

 


Sarah Lund draagt in de drie series van ‘The Killing’ [Forbrydelsen] een handgebreide trui die vanaf de eerste episode een mode en eco sensatie werd. Er waren zelfs kijkers die meenden dat in het ingewikkelde patoon geheime codes waren verstopt- als je die zou kraken zou je aanwijzingen vinden over wie de dader was, ja de butler....De grofgebreide trui was gemaakt door het kleine bedrijf Gudrun Gudrun op de Faroe eilanden. Daags voor een grote modeshow in Denemarken kreeg Gudrun een idee voor een nieuw ontwerp van een trui. Haar inspiratie, zei ze, was gebaseerd op de oude visserstruien die haar vader droeg.


De styliste van ‘The Killing’, die op zoek was voor de serie naar het soort hipppe trui dat in de jaren ’70 in Copenhagen werd gedragen, wist direct dat dit de trui moest worden voor de actrice die Sarah Lund speelt. Dat was de start van een trend en een wereldwijd succes, orders uit Engeland, Japan en daarna de rest van de wereld stroomden binnen. Het bedrijf moest vrouwen uit heel Scandinavië aan het werk zetten om aan de vraag te kunnen voldoen, ondertussen zijn tienduizenden ‘The Killing’ –truien verkocht.

Vissers van de Faroe eilanden droegen sinds het begin van de 20e eeuw dit soort truien. Iedere familie had haar eigen design, waarvan gezegd werd dat de vrouwen hun man op het water van verre konden herkennen aan het specifieke patroon. Van insiders die voor hun trui meer dan €300 over hadden weten we inmiddels dat de trui irritant kriebelt.

Op vintage ski nog veel meer moois.



en natuurlijk deze fijne winter combinatie, voor meer fijne platen naar 'Praten over Platen'



De collectie van onze Belgische collega verzamelaar is zo enorm dat we dit keer slechts een klein deel van zijn kerstlampjes laten zien. In zijn ongebreidelde verzameling bevinden zich kerstkaarsen, kerstballen en kerstpieken van uiteen lopende materialen, allerhande kerstparefernalia, opwindkerstmannen, papieren kerststal diorama's en pop-up's, antieke kunstbomen, alle soorten versieringen, etc. In zijn privé collectie bevinden zich zelfs drie bijzondere kerst langspeelplaten met pop-up's maar die kunt u ook vinden in ons 'Praten over Platen'.





Van Philips kerstlampjes is het een kleine stap naar de origine van de kerstman zoals we die nu kennen; onze winter research naar Haddon Sundblom.

Komt de Kerstman van de Noordpool, Zweden of toch uit Amerika?


Kerst en Zweden zijn op een bijzondere manier met elkaar verbonden, in ‘Praten over Platen’ hadden we al de namaak Zweden Yogi Yorgesson, Stan Boreson en Doug Setterberg. Haddon Sundblom, bekend van onder andere zijn rondbuikige Kerstman illustraties is weliswaar geboren in Muskegon, Michigan maar zijn ouders kwamen regelrecht uit Zweden. Hij studeerde als rasechte Amerikaan op de American Academy of Art.

Sundblom werd bekend door zijn Santa Claus reclamewerk voor Coca Cola in de jaren ’30. Hij consolideerde de ‘larger than life’ vriendelijke grootvader figuur van Santa Claus voor de Amerikaanse Kerst wereld. Tot op de dag van vandaag gebruikt Coca-Cola zijn illustraties van Santa Claus waarmee hij als de grondlegger gezien wordt van de hedendaagse vorm van de Kerstman. Sundblom schilderde 33 jaar zijn Santa als een wat zware, jolige en warme opa gebaseerd op een gedicht van Clement Clark Moore uit 1822 "A Visit From St. Nicholas" ook wel bekend als "'Twas the Night Before Christmas". En nu weten we, dankzij Coca-Cola, over de hele wereld, niet beter; zo hoort de Kerstman er dus uit te zien.

Sundblom maakte niet alleen Kerstmannen voor Coca-Cola, hij ontwikkelde ook Coke’s mascotte Sprite Boy voor advertenties in de jaren ’40 en ’50.

Maar Sundblom wegzetten als louter Coca-Cola’s Santa Claus schilder doet de man geen recht. Hij illustreerde voor alle grote merken in Amerika en wordt gezien, samen met bijvoorbeeld Norman Rockwell, als de grondlegger van de ‘the American Dream’ in beeld.

Midden jaren ’30 begon Sundblom met het schilderen van pin-up’s en kalender babe’s en was een voorbeeld voor een hele school pin-up schilders in de jaren daarna. Samen met Howard Stevens startte hij een studio waar zij diverse talenten om zich heen verzamelden en met de studio een extreem grote productie wisten te realiseren voor de reclame industrie.


Nadat Haddon Sundblom en zijn studio meer dan 30 jaar voor ‘The Coca-Cola Company’ Santa Claus illustraties had gemaakt en daarmee voor het merk een icoon had gecreëerd werd hij in 1964 door McCann-Erikson's aan de kant geschoven. Volgens zijn vrouw Betty is Sundblom dat nooit meer te boven gekomen. De tijden waren veranderd, reclame voor de grote merken verschoof van illustratie naar de televisie en fotografie en Sundblom’s oeuvre werd niet langer geaccepteerd of gewaardeerd door de markt.

Sundblom’s laatste opdracht was een pin-up voor het kerstnummer van de Playboy in 1972, één van de weinige geïllustreerde covers, een pin-up in Kerstman outfit, zijn eigen ironische verwijzing? Zijn cover girl ging vergezeld van een Coca-Cola advertentie, dat dan weer wel, Haddon Sundblom stierf 4 jaar later.


Bill Watterson's laatste boek met Calvin en Hobbes is 'It's a Wonderfull World', jammer want Watterson's december ironie is onovertroffen;




Door MACHAZINE lange tijd ondergewaardeerd ten gunste van bijvoorbeeld Jeroom, Windig en de Jong, Peter de Wit of Mark Retera slingeren sinds kort de boeken van Bill Watterson op de redactieburelen rond.

Tien jaar lang, sinds 18 november 1985, tekende Bill Watterson elke dag een aflevering van zijn ‘Calvin and Hobbes’. De strip volgt de avonturen van Calvin, een vroegrijp en avontuurlijk jongentje van zes en zijn pluche tijger Hobbes. Beide zijn vernoemd naar Calvijn, de 16e-eeuwse theoloog en Thomas Hobbes, een Engelse politiek filosoof uit de 17e eeuw. De strip werd op het hoogtepunt van hun succes gepubliceerd in meer dan 2400 kranten wereldwijd. Tegenwoordig worden ‘Calvin and Hobbes’ nog steeds in meer dan 50 landen uitgegeven en zijn er 45 miljoen exemplaren van de 18 ‘Calvin and Hobbes’ boeken verkocht.

 


Calvin and Hobbes speelt zich af in een doorsnee Amerikaanse buitenwijk toont op briljante wijze de fantasiewereld van Calvin, zijn vriendschap met Hobbes en hoe Calvin in de wereld van zijn ouders, andere volwassenen en klasgenoten staat. Het duale karakter van Hobbes is een vast motief in de strip: voor Calvin is Hobbes een levende tijger, alle andere personages zien hem als een levenloos speelgoeddier. Hoewel in de strip bepaalde politieke figuren of actuele gebeurtenissen niet bij naam genoemd worden, weet Watterson op geniale wijze maatschappelijke vraagstukken zoals het milieu, onderwijs en filosofische dilemma’s wel degelijk aan bod te laten komen.


Watterson trachte een groot deel van zijn carrière het klimaat van krant strips te veranderen. Hij geloofde dat de artistieke waarde van de strips werd onderschat, en vond dat de kunst niet mag worden beoordeeld door het medium waarvoor het is gemaakt; er is geen ‘hoge’ of ‘lage’ – er is slechts ‘kunst’.


Watterson heeft meermalen aangegeven dat zijn enige drijfveer zijn eigen persoonlijke voldoening is. Zo zei hij eens: "Het is verrassend hoe hard je werkt als je het voor jezelf maakt." Eind december 1995 schreef Watterson;

“Dear Reader:

I will be stopping Calvin and Hobbes at the end of the year. This was not a recent or an easy decision, and I leave with some sadness. My interests have shifted, however, and I believe I've done what I can do within the constraints of daily deadlines and small panels. I am eager to work at a more thoughtful pace, with fewer artistic compromises. I have not yet decided on future projects, but my relationship with Universal Press Syndicate will continue.

That so many newspapers would carry Calvin and Hobbes is an honor I'll long be proud of, and I've greatly appreciated your support and indulgence over the last decade. Drawing this comic strip has been a privilege and a pleasure, and I thank you for giving me the opportunity.

Sincerely,

Bill Watterson”

 


Nadat hij definitief gestopt was met ‘Calvin and Hobbes’, is Watterson gaan schilderen, en trok hij er met zijn vader op uit om te gaan tekenen in de natuur. Watterson heeft zich altijd verre gehouden van de merchandising van zijn werk, heeft tijdens zijn carrière vrij teruggetrokken gewerkt en wilde hij altijd uit de bekendheid blijven. Hoewel Watterson nog een paar bundels van ‘Calvin and Hobbes’ heeft gepubliceerd heeft hij de strip nimmer opnieuw willen oppakken.

www.cleveland.com/living/index.ssf/2010/02/fans_still_pine_for_calvin_and.html

WIRED Looking for Calvin and Hobbes: The Unconventional Story of Bill Watterson and His Revolutionary Comic Strip

www.wired.com/geekdad/2009/11/looking-for-calvin-and-hobbes/ Nevin Martell’s