Waar een zaterdag middag op de rommelmarkt al niet goed voor is:

'Het Dagboek van Hansje Teddybeer en Mimi Poezekat' door Hendrik Herman Backer (1898 - 1976) dat in 1922 verscheen in het Rotterdamse sociaal-democratische dagblad Voorwaarts.

In 1923 stapte Backer over naar het Rotterdamsch Nieuwsblad 1923 en werd beroemd met zijn derde strip: 'De Wonderlijke Geschiedenis van Tripje'.

In 1925, bij de verkoop van het eerste boekje, stonden de mensen in de rij en moesten er dranghekken en politie te paard aan te pas komen om de enthousiaste menigte in goede banen te leiden. De oplage van de Tripje-boekjes steeg tot de zelfs voor onze tijd nog ongelooflijke hoogte van meer dan 100.000 exemplaren. Ook vele jaren later, in 1937, op de 15e verjaardag van Tripje, had de politie de grootste moeite om de vele duizenden in bedwang te houden.

Tot zijn pensionering in 1963 heeft Backer tussen en na de Tripje-verhalen meer dan 70 andere strips getekend voor het Rotterdamsch Nieuwsblad. Hieronder was ook een gag-strip getiteld 'Adolphus': humoristische schetsjes zonder woorden rond het mannetje Adolphus. Deze strip stond dagelijks in de krant van 1930 tot ongeveer 1941, toen Backer er van de Duitse bezetter mee moest stoppen vanwege vermeende gelijkenis in naam en snor met een zekere oosterbuur. Backer wordt met recht wel beschouwd als de eerste professionele krantenstriptekenaar in ons land.

bron lambiek

Opening van alweer een nieuwe expositie in de Aanschouw op vrijdagavond, de technische dienst heeft het er maar zwaar mee.....

meer

Filmavondje in de Unie, oa de reprise van de docu 010 foto Rotterdam van Marc Schmidt met Hans Wilschut

meer

Nog een beetje brak van 2 nachten Motel door de woestenij van de Keilehaven naar de opening van Olaf Mooij, Relics of a Bygone Erain in Buro Dijkstra.

meer

Wij kennen Olaf Mooij vanwege z'n auto kunst in de openbare ruimte. Maar wat deze expositie laat zien is dat Olaf een echte alchimist is, hij weet even gemakkelijk de kever als het skelet van Predator, fossiel of als röntgen opname te laten zien. Wonderschone mystiek in polyester. meer

Kijkje in het atelier van de kunstenaar/uitvinder/alchimist.

In mei 2010 verschijnt bij Post Editions Rotterdam het boek met het werk uit de afgelopen10 jaar van Olaf Mooij. Het boek is niet verbonden aan een tentoonstelling en gezien de opzet en uitvoering moet het als een autonoom boek beschouwd worden. De vormgeving wordt verzorgd door Studio Beige.

meer

Twee dagen Motel Mozaique, hier met Vincent van Duin van The New Earth Group.

In Lantaarn/het Venster presenteerde Nijgh & Van Ditmar, zuinig als het een grote uitgeverij betaamt, het nieuwe boek Mama Tandoori van Ernest van der Kwast. Dat het toch nog een feestje werd was te danken aan de schrijver zelf en z'n vrinden met optredens van Tommy Wieringa en Wilfried de Jong, Bollywooddansers, een echte slangenbezweerder, cousin brother Anil Abhimanyu Sharma en Bhangra Beats. En als velly special guest mamma Tandoori herself!

DWDD

3 april 2010 t/m 15 augustus 2010 in het gemeente Museum Den Haag

Het succes van tupperware is een typisch voorbeeld van de Amerikaanse droom. Earl Tupper en Mrs Brownie Wise weten een slechtlopende gasmaskerfabriek na de Tweede Wereldoorlog om te zetten in een bedrijf dat wereldwijd bekend staat om de kleurrijke – en goed sluitende – kunststof bewaarbakjes, bekers en tupperware party’s. De expositie toont naast ( Amerikaans) tupperware ook originele advertenties en verpakkingen uit de late jaren 1940 tot ’60 uit de privéverzameling.van Monique Hageman.

Ook in het Gemeente Museum Den Haag, wegens succes verlengd, 'Eten en Drinken in de Stijlkamers' nog tot 27 juni te zien. Gast curator Ernest Utermark haalde de meest uiteenlopende kunstwerken uit het depot en richtte de stijlkamers in met thema's als picknicken, keuken en koffie drinken. Hier een tafelkleed van Leemdert Masselink.

Aanvankelijk werd gedacht dat het ontbrekende geitje zich verstopt had in de staande klok, conform het verhaal. Tot uit navraag bleek dat het 7e geitje op een punt van het tafelkleed is aangebracht, net uit het zicht van het publiek.

Verder op de expositie oa. keukenschorten uit de modecollectie, een groentekar geschilderd door Isaac Israëls, een theemuts ontworpen door Piet Zwart en een patatvorkje gefotografeerd door Niels Schumm.

Aanvankelijk werd gedacht dat het ontbrekende geitje zich verstopt had in de staande klok, conform het verhaal. Tot uit navraag bleek dat het 7e geitje op een punt van het tafelkleed is aangebracht, net uit het zicht van het publiek.

Verder op de expositie oa. keukenschorten uit de modecollectie, een groentekar geschilderd door Isaac Israëls, een theemuts ontworpen door Piet Zwart en een patatvorkje gefotografeerd door Niels Schumm.

Johan en de maker van zowel de Tupperware- als de 2e Stijlkamer thema expositie Ernest Utermark.

Nog tot 30 April te zien in DEK22; 'Fine Lines'.

Werk van Transister, Natasa Heydra, Roos Mascini, Kalam Man, Peter van Genderen, Evalien Lang, Gees Voorhees en Nanna Koekoek. Een fijne en blij makende expositie samengesteld door Nelleke Boerkoel. Jong talent aan het teken front in een ruimte aan de Willem Buytewechstraat 22 die volgens sommigen op de opening iets weg had van een New York galerie.

DEK22

Johan was voorzichtig en een beetje bang, toegegeven maar in een openbare, publieke ruimte met veel getuigen durft hij het wel aan.

Evalien Lang

Werk van Evalien Lang op de tentoonstelling.

En van Nelleke Boerkoel.

Transister

Het was weer een fijne Unie Late Night, Johan noemde hem altijd meneer Cor Beau, maar het is Constant van Dijk, zo weten we nu. Tevens in de talkshow van onze eigen Adriaan van Dis, in de Unie, Jacco's Film van Daan Bakker. De Unie Late Night

Gisteravond het enige concert van Charlie Haden in Nederland in de Doelen, Rotterdam. Een geweldig optreden van het Charlie Haden Quartet West featuring de Metropole Strings o.l.v. Vince Mendoza. Ennio Moricone in jazz. Rodney Green op drums soms als een dieseltrein, soms als de wind striemend op een lange autorit langs de kier van het geopend zijraampje. Hij hamert, stompt, raspt en greint. De sax van Ernie Watts blaast, gromt en piept, je hoort filmmuziek, natte straten met de weerspiegeling van neonsigns in zwart wit, een slenterende detective in down town San Francisco en Charlie Haden met Hunphrey Bogart’s ‘Here’s looking at you kid.’

Plezier met dieren #4

Waarom vinden we dieren met kleren aan zo grappig? Zijn de dieren in een mensenrol grappig omdat we door hen een spiegel voorgehouden houden? Door één van onze lezers, de heer W. le Mair uit Eindhoven werd de redactie gewezen op de filosoof Simon Crichley. Deze formuleert het als volgt; ’De incongruenties van de humor laten de excentriciteit van de menselijke toestand met betrekking tot onszelf en de natuur beter uitkomen. Humor resulteert in verbreking van de band die de mens met zijn areflectieve, alledaagse bestaan verbindt.’

In het aangeklede dieren spectrum zien we een voorkeur voor zoogdieren, logisch want een vis heeft geen armen en kun je hem of haar moeilijk een hemd aantrekken, laat staan een broek. Waarom dan een specifieke voorkeur voor apen, honden, katten en beren? Veelal vaak huisdieren afgebeeld als mensen dus, omdat ze ons zo na staan? Vanwege de aaibaarheids factor, omdat ze zo op ons mensen lijken?

In de eerst volgende MACHAZINE het volledige artikel 'Plezier met Dieren' (bijdrages zijn nog steeds welkom)

In de Kunstsuper is sinds zaterdag de expositie 'Mirjam' te zien. Anne van Eck maakte rond haar onderzoek naar de 2 Kamsjatka beren die ooit in Blijdorp verbleven een geweldige reeks werk met de beer als thema. Fantastisch werk, indringend en fantasievol.

Kunstsuper

Johan met de kunstenaar Anne van Eck bij één van de beren.

Anne van Eck

Johan en Rik Grashoff, wethouder Participatie,Cultuur en Milieu bij de onthulling van Beuk3 van André Smits op Nationale Boomplantdag.

trendbeheer

dredd

Plezier met dieren #3

Uit de privé verzameling van D.B Cromwood belande, op onze oproep van een paar weken geleden, een flinke stapel ansichtkaarten op de redactie. Hoewel niet van dezelfde orde als de aangeklede, levende apen maar wel een fenomeen op zich. Achterop de kaarten is vermeld Mecki von Diehle-Film München, Für Kunstfreunde Verlag, Salzburg.

Het familiebedrijf Diehl maakte in 1939 een poppenfilm die ook aan het front erg populair werd; „Der Wettlauf zwischen dem Hasen und dem Igel“.

De egel Mecki werd een mascotte en direct na de oorlog een film, boeken en ansichtkaarten industrie. Nadat de egel ook door de radio en televisie was geadopteerd beleefde hij tot laat in de jaren '70 nog ettelijke come-backs.

met Mike Mignola, geestelijk vader van Hellboy, op de strip conventie in Breda.

Nieuws van de uitgever

Mike Mignola behoort tot de beeldmakers die de moderne strip opnieuw hebben gedefinieerd, artwork en ontwerp zijn van hoge kwaliteit, een verhalen verteller met een eigen stijl en sfeer waarbij hij put uit de folklore van diverse culturen. Hellboy leverde een reeks van fantastische albums op waarvan deel 3, 'de Geketende Kist' juni 2010 uitkomt. Zelf vonden we de film beter dan het boek.

In mei 2010 komt in Nederland 'Wilson', een nieuw werk van Daniel Clowes uit. Wilson, een man van middelbare leeftijd met een duidelijke mening heeft aan alles en iedereen een hekel, zijn contacten met de buitenwereld blijven hopeloos eenzijdig. (sic) Daniel Clowes heeft met Wilson een complexe en fascinerende karakterstudie van de moderne egoïst gemaakt, een heerlijk graphic novel bol van zwarte humor.

Ook in mei verschijnt 'The Extended Record Cover Collection' van Robert Crumb, een overzicht van alle lp hoezen die Crumb heeft gemaakt. Crumb's liefde voor de muziek komt in dit 33x33 cm boekwerk ( hoe kan 't ook anders) wel heel duidelijk naar voren.

Een paar dagen voor de gemeenteraads verkiezingen laat de politiek haar ballonnen, flyers, rozen, t-shirts, muziekbandjes en ledenwerf teams op ons los. Maar waar zijn ze nu he? Nu je ze nodig hebt?

Op naar Groningen waar Jan Kruis de Marten Tonder prijs uitgereikt zou gaan krijgen. met de trein door het modderige landschap onder Assen. Kale velden en akkers, vuile zilverberken, morsige paarden in het afgegraasde gras en een zelfmoord op de rails bij Beilen. De stemming zat er goed in....

Maar het was wel een mooie receptie in de A kerk, Groningen.

Wij van MACHAZINE herinneren ons Jan Kruis van de stripjes achter op de Donald Duck. Uit ons eigen archief (1967) respectievelijk Inspecteur Smulleman, een soort voorloper van Agent 327, voor Treets en Mieke en Wouter voor Milky Way. Die bestaan als merk ook al niet meer toch?

Het Fonds BKVB heeft in mei 2009 Gert Jan Pos aangesteld als intendant voor de strips. Het wordt zijn taak om de Nederlandse stripcultuur in de komende jaren een extra impuls te geven.

Gert Jan Pos (1967) is (strip)journalist en vertaler van strips. Hij was conservator van de tentoonstelling Strip en Kunst (Singer Laren, 2008) en houdt zich momenteel bezig met de Nederlandse aanwezigheid op het stripfestival FICOMIC (Barcelona, 2010).

Voor het Fonds BKVB zal hij een inventarisatie maken van de ‘knelpunten’ die de ontwikkeling van Nederlandse strips in de weg staan. Gert Jan Pos wordt daarbij ondersteund door een stuurgroep waarin Jean-Marc van Tol, Joost Swarte, Elsbeth Louis en Ann Jossart zitting hebben. illustratie; Peter van Dongen

Met Willem Velthoven van Mediametic over het semantisch web, metadata, hyperlinks en anymeta, hier gaan we leuke dingen mee doen.

Johan is op de opening van 'The People United' in TENT, een droef conceptuele expositie van zogenaamd geëngageerd werk waar een Joep Bertrams met de haren erbij gesleept braaf aan de wand hangt politiek te zijn. Een dieptepunt in het bestaan van TENT. Gelukkig konden we erom lachen met Marc Bijl.

In het Stedelijk Museum in Schiedam opende de tentoonstelling van Alex van Warmerdam, schilderijen, films, theateraffiches, gouaches. Nog tot 24 mei te zien, een geweldig overzicht van het werk van alles kunner Van Warmerdam. Johan kon ooit samen met Hans van Grieken de scene van de lama uit Abel letterlijk naspelen. De expositie is het spreekwoordelijke feest der herkenning.

Johan moest even live kennis maken met Alex van Warmerdam.

meer

Het NRC plaatste in 2000 en 2001 wekelijks een gouache van Van Warmerdam. Op de expositie zijn ze allemaal te zien.raadselachtige, vreemde, soms nare prenten. Ik vroeg me elke week af waarom de illustraties me zo intrigeerden, ergerden, waarom ze me zo op scherp zette. ik heb de plaatjes toendertijd allemaal uitgeknipt en in adoratie in een plakboek bewaard. Nu zijn ze verzameld in een boek in het museum te koop.

Alex maakte voor 'De laatste dagen van Emma Blank' dit model van het huis in de duinen, reden voor ons om direct de dvd te gaan halen bij de videotheek.

meer

Johan loopt op de receptie in het Stedelijk Museum Schiedam ook een strak geklede Daan Samson tegen het lijf.

Na een paar wijntjes de ergste schroom overwonnen en ook op de foto met Annet Malherbe.

Opening in de Singer Sweatshop van Flying Kisma;

-Claudia Soria & Marlous Tode-

Singer Sweatshop

Complimenten voor Marlous Tode's nieuwe werk

Nog een beetje onder invloed van gisteravond naar de laatste dag van ART Rotterdam in de Cruise Terminal. Een goede besteding van de zondag middag, de herbevestiging van wat Kunstbeeld en onze redactie vorig jaar ook al signaleerden; veel picturaal en comics gerelateerd werk. Fijn. of is dat slechts 'in the eye of the beholder'?

Alvaro Barrios; Looking for a Utrillo uit 2008, stand 74, Witzenhausen Gallery, volgens de galerie houder vergelijkbaar met Rauschenberg en ongeveer dezelfde periode, maar dan Zuid Amerikaans......

Alvaro Barrios; How Lucky are we to have found this Window. 2008. €29.000

Freek Wambacq; Le chasseur qui chasse sans son chien de chasse, soms volstaat 'zonder titel' ook.

Prachtig werk van Bouke de Vries op stand 21 van galerie Ron Mandos op z'n vertrouwde plekje op de beurs.de bloed irritante website van de kunstenaar

Johan en kunstverzamelaar Martin Bulthuis op de ART Rotterdam

En even Wim van Krimpen feliciteren met z'n nieuwe galerie in de stad.

meer

De slotfilm van het IFFR, de Vliegenierster van Kazbek, over de fantasieën van een meisje op Texel, Kozakken, rode tulpen in de duinen, molens, een afgewezen liefde, de gehele Nederlandse acteurs familie een rolletje, dans en muziek, Tweede Wereldoorlog, een goede Duitser, spruitjeslucht. Martin Koolhoven twitterde dat het IFFR logo niet zou kloppen, iets met de snuit vd tijger. Hij had beter z'n cowboyhoed op kunnen houden en laten weten dat de film niet deugde.

Op het geweldige slotfeest in de Doelen nog even Haawa Essuman gefeliciteerd met haar Dioraphte Award op dit 39e IFFR voor haar debuut film Soul Boy.

Het feest in de Doelen hield om 04.00 u abrupt op, het sein voor ons om met een klein gezelschap nog een afzakkertje te doen In Midnight op de Tweede Middelandstraat, Arthur Japin gaf een rondje en vertelde over z'n camera vrees.

Carsten Höller; Divided Divided

Je kunt voor ca € 350 overnachten in Museum Boijmans van Beuningen, dwz. in de installatie van Carsten Höller, in de grote zaal aan de raampartij die uitkijkt over de binnenplaats van het museum. Voor bezoekers die overdag de expositie van deze Duitse kunstenaar aandoen is deze ‘Revolving Hotel Room’ een oninteressante installatie van ronddraaiend witgelakt bed, nachtkastjes, twee stoelen en make up spiegel die de hele ruimte beslaat.

De andere werken van Höller die een totale oppervlakte van meer dan 1500m2 innemen staan opgesteld volgens zijn wiskundige formule, een dodelijk saai concept van ‘ik kan delen en lijnen trekken’. Zeven kanarie vogelkootjes aan een gigantische mobiel, uitvergrote, manshoge paddestoelen, een metalen slakkenhuis, waar je in kan lopen (!) en een maquette (?) van een glijbaan ding (?) vullen de andere zalen.

Met dank aan de kanariekwekers P. Hagenaars en Q. Onderwater.

Carsten Höller maakte eerder in Europa en Amerika tegendraadse en heerlijk provocerende kermis werken, nam de kunstwereld op de hak en amuseerde het kunstpubliek, iets wat ‘not done’ was. Van deze onbevangenheid is in deze expositie niets meer terug te vinden, hij is zich zelf serieus gaan nemen – zoveel is wel duidelijk. En daarmee is deze tentoonstelling een toonbeeld van hoe het niet moet geworden.

Wij konden de hamster ook niet vinden....

Gelukkig was Olaf Mooij ook op de opening en wist Johan weer een beetje op te monteren na z'n rondgang door de nieuwe exposities in Boijmans.

Olaf Mooij

Ter gelegenheid van het IFFR is er bij Hester Scheurwater een etentje voor de kunst- en filmwereld. Op de foto; Johan Weggis, Bambi en Jamain Brigitha.

En hier met Ralph Kämena.

Johan is beroepshave op het IFFR en komt collega journalist Typex in de bioscoop, premiere feestjes en afterparty's tegen, hilarische stukjes in de NRC Next.

Opening van Big Fish, Ron Moret in de Kunstsuper

Ron Moret

De Kunstsuper

Een stalen handgemaakte zeekoe van 4 meter, op de achtergrond werk van mede exposant Jan Kramer

Een stalen duikboot van 2,5 meter

Met Anton Hoeksema gesproken over de expositie, jazz cd's, jonge vrouwen, het cbk en nieuwe restaurants in de stad, zeg maar de betere dingen in het leven.