De column is het commentaar van de redactie, medewerkers van het Instituut voor Beeld & Vorm reageren op de actualiteit, tentoonstellingen of ontwikkelingen en andere uitwassen binnen de huidige beeldcultuur. Het Instituut signaleert relevante drukwerk, collecties of websites.



10 januari 2008, naar aanleiding van de expositie ‘Mooi van Ver’ in Rotterdam (zie Machazine 3) behandelden Bregje van Woensel en Rens Muis in TENT ‘s avonds de stelling ’Is de buitenmuur het exclusieve domein geworden van de underground tagger, of kan ze ook voor de‘schone’ kunsten dienen?’ Van Woensel (stadsredactie Museum Boijmans) is de zelf toegegeven leek die het fenomeen graffiti vanuit het kunsthistorisch perspectief belicht. Ze wordt al snel door de moderator kort gehouden waarna Rens Muis (75B) vanuit zijn, samen met Wessel Wessels samengestelde, boek Graffiti in Rotterdam het overneemt. Een enthousiast relaas over de geschiedenis van graffiti in de stad, de helden, de betekenissen en voor iedereen die geen ingewijde is nu eens eindelijk een heldere uiteenzetting. In een chronogisch en aanstekelijk verslag komen de beroemde en illustere tags en pieces voorbij tot het in de presentatie na de jaren 80/90 echt interessant dreigt te worden. Dan wordt ook Rens afgekapt omdat er anders geen tijd over blijft voor de live-performance van ‘ART is a BATTLEFIELD’ van LuckyDubz.

TENT

Een avond met een inhoudelijk verhaal is dus niet compleet zonder publieks entertainment. Jammer; terwijl de hele zaal aan de lippen van Rens Muis hing was er een live action ingepland. Voor een publiek dat bestond uit bekende schrijvers, ervaren schilders en kenners een tamelijk genante en obligate vertoning. En zo werd het toch nog een avond waar wat te klagen viel. Was het echt nodig voor een schrijver uit de scene om er zo’n showtje van te maken? Kijk voor jezelf op youtube zolang het nog in de lucht is.


Wayne Maser maakte voor het Hollywood issue van Vanity Fair deze foto van Carice van Houten als pin-up girl. Van Houten is daarmee als eerste Nederlandse opgenomen in een lange reeks, van door verschillende fotografen als pin-up gestylde, filmactrices. De pose is afgeleid van een plaat van pin-up schilder Gil Elvgren uit de jaren 50. In een commentaar liet Carice van Houten weten dat ze zichzelf helemaal niet ziet als pin-upvrouwtje en dat ze wat haar betreft beter een mannequin hadden kunnen vragen. Blijft de vraag waarom ze dan poseerde in de fotosessie van Maser in New York? Meer jonge actrices als pin-up in de Vanity Fair; meer

 

 

 


Rechts het originele werk van Gil Elvgren, een stuk minder preuts dan de foto van Wayne Maser. En links een voorbeeld uit het oeuvre van een andere pin-up schilder; George Petty.

Gil Elvgren was ook voor Carlyne Cerf de Dudzeele de inspriatie bron voor het portret van actrice Alexa Davolos in dezelfde pin-up reeks in de Vanity Fair. Voor pin-up schilders als Elvgren, Petty en de meer bekendere Vargas was het telefonerend meisje een veel gebruikt thema, misschien omdat het een dubbel communicerend effect sorteerde; het meisje keek je niet alleen aan, glimlachte uitnodigend naar je maar leek ook nog eens met jou en jou alleen te bellen, met jou te praten.


De recente foto van Carice van Houten in de Vanity Fair deed ons weer denken aan de cover die Theo Seesing voor de Release maakte ter gelegenheid van de 50-jarige verjaardag van Barbie. Die illustratie was op zijn beurt weer gebaseerd op de toen inmens populaire, nieuw verschenen affiches van H&M met Ann-Nicole Smith in lingerie waar talloze bushokjes om werden gesloopt totdat de H&M filialen in Nederland besloten ze aan jonge manlijke fans uit te delen....


Goed nieuws

Aanvankelijk zou het werk dat Luuk Bode maakte voor het Dordrechts Museum alleen maar te zien zijn in het weekend van 26 januari, maar er is besloten het toegankelijk te houden tijdens de weekend-openstellingen. Iets waar de kunstenaar zelf erg blij mee is want hij is zelf ook erg tevreden over het eindresultaat. Het werk van Luuk Bode is nog in de weekenden tot eind maart te bekijken in het Dordrechts museum, Museumstraat 40. (toegang gratis)

luuk bode

johan is bij Luuk

 




Peter en de Wolf van Suzie Templeton greep naast de oscars dit jaar en moest de eer aan Ratatouille laten. De film won al eerder de grote prijs op Annecy en is op dvd al verkrijgbaar maar een oscar had de ultieme bekroning geweest voor deze prachtige animatie waar authenciteit en een hoge mate van perfectie Aardman en Pixar naar de kroon stoten.

kijk of dit terecht was op peter en de wolf