Vrijdag 27 juli opende in Rotterdam de expositie flyer'dam. In Showroom MAMA is een installatie te zien van ruim tweeduizend flyers van gabber, house en MTC party’s. Een flinke portie jeugdsentiment voor korte termijn geheugen, nostalgie in relatie tot de recente uitgaansgeschiedenis van Rotterdam. Het initiatief van Gyz La Rivière (stadsarchivaris, volgens Pieter Vos van 75B) is een prachtige grafische kaleidiscoop geworden van over de kop geslagen beeld en tekst.

gyz la riviere

Talloze Rotterdamse makers als Antistrot, Arjen de Jong, Eelco van den Berg, Henk Tas, Irene Jacobs, Junior van der Stel, Lucky Dubz maar ook de bekende studio’s als 75B, Hard Werken en Limage Dangereuse zijn aan de wand terug te vinden, onder acid, r&b of easy tune fijn gerubriceerd op kleur. Op de site van MAMA staat het iets anders; ‘De tentoonstelling biedt daarmee een dwarsdoorsnede van de uitgaanscodes van een jonge en breed samengestelde, grootstedelijke bevolking, maar ook van het palet aan grafische stijlen en invloeden; flyers vertellen het verhaal van de liefde voor vorm, de vluchtigheid van het proces en de tijds- en plaatsbepaalde trends en verbeelding, waarbij de digitalisering generaties van jonge ontwerpers een oefenpodium gaf.’

Samen met Fleur Kolk stelde Gyz ook het boek bij de expositie samen; flyer'dam - Rotterdam flyerculture from the 80's till now. Gelukkig blijft Gyz in het boek een stuk dichter bij huis;‘Face the Music / On Wheels' stond erop, en een schaarsgeklede dame met een drankje in haar hand, terwijl in de verte twee Blues Brothers op rollerskates een pose aannamen; mijn eerste aangewaaide flyer van de grootste kindercrèche van Rotterdam, een soort skatepark-disconight in de Energiehal op zaterdagavond laat in de jaren tachtig. Ik hing die op in mijn kamer en het was alsof ik bij een geheime club hoorde.’

showroommama.nl

Oorsprong van Rotterdam

Voor een verantwoorde zondagmiddag maakte de afdeling stadstoerisme van het Instituut voor Beeld & Vorm een rondje langs de velden.

Op de Grote Markt in het centrum is sinds kort het werk 'Oorsprong van Rotterdam' te zien. Het oorspronkelijke plan was iets te laten doen met straat artiesten die enorme taferelen met een gesuggereerde diepte kunnen krijten. Maar krijt is een ander medium dan verf en dus werd Luuk Bode gevraagd een ontwerp in te dienen.Op het Marktplein is in de techniek ‘painting by numbers’ door vrijwilligers en oud academiestudenten (zie je wel dat die nog goed terecht komen?) het ontwerp van Luuk Bode ingekleurd.

De geur van de vismarkt een dag later, geeft een extra dimensie aan de tekening van Luuk. Daar waar ooit de dam in de Rotte lag ruik je op zondag nog de sprot en de haring. Vanaf een stellingbuis toren heb je een goed beeld van de 'trompe l'oeil' schildering van ruim 3000 m2 die zich op het plein tot de Hoogstraat uitstrekt. Het werk ligt er mooi bij, het ontwerp deugt, 'Oorsprong Rotterdam' is een initiatief van Rotterdam 2007 City of Architecture en geproduceerd door the Mothership.

luukbode.com

Datzelfde Rotterdam 2007 City of Architecture is ook verantwoordelijk voor de paarse punten op de architektuurkaart van Rotterdam. Veertig gebouwen in het centrum, die samen honderd jaar moderne architectuur vertegenwoordigen, spelen de hoofdrol in het Sites & Stories-programma. Studio VollaersZwart maakte een bijzonder ontwerp voor de aankleding van de gebouwen. Kenmerkende details van de gebouwen worden door middel van paarse kleurvlakken in pantone 628 gemarkeerd. Dat variëerd van het torentje van het Witte Huis tot paarse balletjes in de vijver van het NAI, die ronduit grappig zijn. Het concept is sterk en werkt goed bijvoorbeeld bij het aanlichten van de Erasmusbrug, toch hadden we het helemaal niet erg gevonden als het op sommige plekken een nog groter gebaar was geweest. Punt 12 op de stadszwerftocht is de Maastunnel van J.P. van Bruggen en A. van der Steur uit 1941....

In de voetgangers tunnel is een super interactief lichtkunstwerk van Daan Roosegaarde geïnstalleerd. Het deinende lampjes duingras reageert middels sensoren op geluiden van wandelaars in de tunnel. Het is een korte berm van zwarte kunststof buisjes en led lampjes die jammer genoeg maar een tiental meters lang is en niet de hele tunnel bestrijkt. Het ontwerp had dan echt een behoorlijk effect gesorteerd, in plaats van de eerste glimlach, die je krijgt bij een dergelijk sympathiek kunstwerk. Volgende keer de hele tunnel Daan! Nu is het nog als het dagmenu van Chalet Suisse; in eerste instantie lijkt de kreeftbouillon in een Zwitsers chalet heel aantrekkelijk, maar smaakt na een paar happen waterig, valt de rösti tegen en lijkt de tiramisu ook gewoon van de AH te komen. We willen meer!

TRAAN LATEN

Woensdag 12 September

Op het dak van het Groothandelsgebouwgaf Mr. van Ravesteyn, de kleinzoon van de architect van Ravesteyn het sein voor het ontsteken van de letters TRAAN LATEN . Het was de officiële onthulling van het kunstproject van Peter Hopman en Margien Reuvekamp van Bureau Lakenvelder. Zij ontwikkelden het idee van de letter verwisseling op het dak van het Centraal Station Rotterdam. De oude vertrouwde letters op het dak vormen nu tot de sloop de zin TRAAN LATEN. Het project is een eerbetoon aan het Centraal Station en de architect Sybold van Ravesteyn, Terecht suggereerde Mr. van Ravesteyn dat de letters beter LATEN STAAN hadden kunnen spellen, het is doodzonde dat Rotterdam het zoveelste monument van zijn grootvader sloopt.

In Kriterion was daarna de korte film van Arjen Slings te zien, een Bert Haanstra film van iets meer dan 5 minuten, die zo goed beviel dat hij twee keer achter elkaar vertoond werd. Terecht want met de muziek en tekst van Keimpe de Jong en de stem van John Buijsman is de film een ode aan het oude Centraal Station en van Ravesteyn. De snerpende sax en de beelden uit de film vormden een aanklacht tegen het respectloze sloopbeleid van de stad en de kortzichtigheid van de NS.